Uzun zaman büyük bir hazine saklamışsın, korumak için tapınaklar yaptırmışsın. Bulsunlar diye umut etmişsin, bulamasınlar diye kaçmışsın.
Dönüp dolaşıp yola çıktın, yine kendi hikayene uğraman gerek. Artık şarkıların sadece bir şarkı, şehirlerin sadece bir şehir, yolların sadece bir yol olduğunu anladın. Büyümüş bir çocuğun heyecansız idrakı diyebilirim, öyle bir yolculuk.
Shakéspare, “arama bulunmak istemeyeni” diyor. Ya aradığın kendinsen ve hiç uğramıyorsan kendi civarına. Kendi melodinle, yankınla dolaşıyorsan etrafta. Her sabah kulağına kendi hikayeni fısıldayıp hazineni heyecanlı birkaç cümleye sığdırıyorsan. Ne çok uzakta ne çok yakın, kim bilir belki o heyecanlı yankıdadır.” Var mıydık, belki biraz”.
Benlik, Oruç Aruoba
Çok acı çekiyor olmalı, kendi yerinde bu denli aykırı, yaşadığı dünyaya bu denli yabancı olmakla.
Bir yanıt yazın